Parasieten eruit, ziekenhuis in!

Zoutvelden Salinas


Eindelijk, eindelijk van de parasieten af. Het heeft nog bijna een extra week geduurd voordat ik me weer helemaal goed voelde, maar nu kan ik weer alles eten en drinken zonder buikpijn te hebben. Maar..... Pascal was er anderhalve week en die kreeg gelijk problemen. Ik besef me dat ik geen reclame maak voor Peru. Met Pascal was het zelfs zo erg dat hij het ziekenhuis in moest met Tyfus. En ik maar mee, want dat is natuurlijk helemaal niets, in je uppie in een ziekenhuis, zonder dat je de zusters kunt verstaan. We hebben twee nachten gebruik gemaakt van een super de luxe kamer met zithoek. Leuk voor mij, maar Pascal kon niet veel meer dan in zijn bed liggen aan het infuus (6 liter toegediend gekregen).


Ziekenhuis niet leuk, maar zusters veraangenaamden!

Inmiddels ontslagen en alles goed maar tot in Nederland moest hij aan de antibiotica.
Wel hebben we al heel veel leuke dingen gedaan gelukkig. Alhoewel Machu Picchu eerst was afgeblazen, is dat uiteindelijk gelukkig toch nog gelukt. En Pascal heeft genoten. Ik ook, maar ja ik kende het ondertussen al aardig goed. Maar dan nog, MP gaat nooit vervelen.


Zelfde plekje, maar mooooooi!


We zijn begonnen in Lima en de volgende dag doorgevlogen naar Cusco om vandaar zo snel mogelijk de laagte op te zoeken. Ollantaytambo ligt op 2800 meter en dat is beter om te wennen. We hebben de ruïnes beklommen en lekker rustig aan gedaan. Het is tenslotte vakantie!! De volgende dag via Urumbamba met klein ceramiek museum, naar Calca (doods) naar de markt van Pisaq.


Quena (fluit) gekocht op de markt van Pisaq

Daarna lekker een paar dagen Cusco. Diverse musea bekeken, Pascal kennis laten maken met de Huallpa's alwaar we op goede vrijdag het paasmaal hebben genoten. Dat is normaal een 12-gangen menu, gelukkig was dat gereduceerd tot 5 gangen, maar wel in grote porties.


Erg lekker, superveel en.... wie weet heeft Pascal daar wat beestjes opgelopen. Maar eigenlijk weet je dat nooit. Pascal is na twee en een halve week weer naar huis en alles gaat goed met hem. Ik was erg blij dat een van mijn goeie vrienden zich zo in kwam leven in mijn situatie hier, dat ie zelfs ook aan de beestjes ging. En zoals ik hem had beloofd: je valt hier af! Is het niet van het lopen en klimmen hier, dan wel van al het mogelijk ongedierte dat zich graag huisvest in je lichaam. En ja, ook voor Pascal bleek dat de waarheid, resultaat 5 kilo eraf. Dus who is next?
In Nederland allemaal maar ploeteren en het bier en de chips laten staan. Hier kun je gewoon je gang gaan :-)


Ceramiekmuseumpje in Urumbamba

Nu ben ik weer solo hier en zijn mijn laatste weken in gegaan. Op het moment van schrijven nog 3 te gaan! Maar ondertussen weer van alles meegemaakt. Goed voor een volgend schrijven. Liefs uit Peru.


Alcides heeft natuurlijk ook gekookt voor Pascal.

Antibiotica

Ik ben 7 dagen op de antibiotica gezet om de parasieten (Giardia) te verdelgen. Tot en met woensdag nog te gaan. Ben nog steeds supermoe en wil de hele dag wel slapen. Sinds ik de medicijnen slik ben iedere dag kotsmisselijk. Voor het goede doel zullen we maar zeggen.

Zaterdagavond had ik mijn eerste Babyshower. Dat is een feestje omdat er een baby op komst is. Een clown vulde de avond met allemaal gekke spelletjes, die natuurlijk allemaal met baby's te maken hadden. Het was vooral erg leuk om weer een nieuw Peruaans gebruik mee te maken. Het feestje is ongeveer een maand voordat de baby wordt verwacht. Hier wordt dan ook al de naam bekend gemaakt. Iedereen neemt cadeautjes mee en die worden eerst allemaal verzameld. Aan het einde van de avond mag de a.s. moeder een geblinddoekte vader aanwijzingen geven over het cadeautje, hij moet raden. Raadt hij mis dan wordt hij gestraft met het drinken van een glaasje alcohol. Er waren zo'n zestig gasten. Dan kun je heel veel mis raden :-)



Alcides haalt op zijn koksopleiding allemaal goede cijfers. Hij moest een presentatie geven met een groepje klasgenoten. Maar dat zijn de slechteriken van de klas (zegt hij) die roken en drinken. Samenwerken lukte niet en de 'anderen' hadden hun werk niet gedaan voor de afgesproken les. De les erop kregen ze herkansing, maar toen hadden ze weer niets uitgespookt. 'Mijn' Alcides had daarom alvast maar de hele presentatie voorbereid in zijn eentje en heeft die toen gegeven. Na afloop kreeg hij een daverend applaus van de klas en een 18 op 20. Ik ben wel de trotse 'Madrina'.

Morgen naar Lima om Pascal op te halen. Daarna duiken we de Heilige Vallei in op 2800 meter hoogte. Even wennen aan de hoogte voordat we naar Cusco gaan. Ollantaytambo en Pisaq zijn onze doelen.



En dit uitzicht zal ik binnenkort (nou ja zeg, nog 2 maanden) achter moeten gaan laten. Jammer hoor :-)