zaterdag 18 april 2009

Parasieten eruit, ziekenhuis in!


Zoutvelden Salinas


Eindelijk, eindelijk van de parasieten af. Het heeft nog bijna een extra week geduurd voordat ik me weer helemaal goed voelde, maar nu kan ik weer alles eten en drinken zonder buikpijn te hebben. Maar..... Pascal was er anderhalve week en die kreeg gelijk problemen. Ik besef me dat ik geen reclame maak voor Peru. Met Pascal was het zelfs zo erg dat hij het ziekenhuis in moest met Tyfus. En ik maar mee, want dat is natuurlijk helemaal niets, in je uppie in een ziekenhuis, zonder dat je de zusters kunt verstaan. We hebben twee nachten gebruik gemaakt van een super de luxe kamer met zithoek. Leuk voor mij, maar Pascal kon niet veel meer dan in zijn bed liggen aan het infuus (6 liter toegediend gekregen).


Ziekenhuis niet leuk, maar zusters veraangenaamden!

Inmiddels ontslagen en alles goed maar tot in Nederland moest hij aan de antibiotica.
Wel hebben we al heel veel leuke dingen gedaan gelukkig. Alhoewel Machu Picchu eerst was afgeblazen, is dat uiteindelijk gelukkig toch nog gelukt. En Pascal heeft genoten. Ik ook, maar ja ik kende het ondertussen al aardig goed. Maar dan nog, MP gaat nooit vervelen.


Zelfde plekje, maar mooooooi!


We zijn begonnen in Lima en de volgende dag doorgevlogen naar Cusco om vandaar zo snel mogelijk de laagte op te zoeken. Ollantaytambo ligt op 2800 meter en dat is beter om te wennen. We hebben de ruïnes beklommen en lekker rustig aan gedaan. Het is tenslotte vakantie!! De volgende dag via Urumbamba met klein ceramiek museum, naar Calca (doods) naar de markt van Pisaq.


Quena (fluit) gekocht op de markt van Pisaq

Daarna lekker een paar dagen Cusco. Diverse musea bekeken, Pascal kennis laten maken met de Huallpa's alwaar we op goede vrijdag het paasmaal hebben genoten. Dat is normaal een 12-gangen menu, gelukkig was dat gereduceerd tot 5 gangen, maar wel in grote porties.


Erg lekker, superveel en.... wie weet heeft Pascal daar wat beestjes opgelopen. Maar eigenlijk weet je dat nooit. Pascal is na twee en een halve week weer naar huis en alles gaat goed met hem. Ik was erg blij dat een van mijn goeie vrienden zich zo in kwam leven in mijn situatie hier, dat ie zelfs ook aan de beestjes ging. En zoals ik hem had beloofd: je valt hier af! Is het niet van het lopen en klimmen hier, dan wel van al het mogelijk ongedierte dat zich graag huisvest in je lichaam. En ja, ook voor Pascal bleek dat de waarheid, resultaat 5 kilo eraf. Dus who is next?
In Nederland allemaal maar ploeteren en het bier en de chips laten staan. Hier kun je gewoon je gang gaan :-)


Ceramiekmuseumpje in Urumbamba

Nu ben ik weer solo hier en zijn mijn laatste weken in gegaan. Op het moment van schrijven nog 3 te gaan! Maar ondertussen weer van alles meegemaakt. Goed voor een volgend schrijven. Liefs uit Peru.


Alcides heeft natuurlijk ook gekookt voor Pascal.

1 opmerking:

Anoniem zei

Hoi Carolien,

Die Pascal, heeft toch een mooie souvenier gekregen. Weten wij alles van, want in '93 kregen we Giardia Llamblia (ook een vervelend beestje!!). Wel een mooie tijd gehad met hem en verslag spreekt boekdelen. Die herinnering neemt niemand je meer af. Succes met de laatste (zware) loodjes en tot in NL. Adios van Hans & Co