donderdag 28 mei 2009

Lima airport

Daar zit ik dan op Lima Airport. Mooi moment om nog wat te schrijven. Vanmorgen in alle vroegte mijn appartement opgeleverd. Alles redelijk netjes en schoon en saai. Zonder mijn mooie kleurige oranje kleden, zonder mijn plantjes (die gingen naar Fairplay om het kantoor en de school op te vrolijken) en zonder een rustig gevoel. Om zeven uur kwamen vier mensen om mee te gaan naar het vliegveld en mijn koffers te sjouwen. Dat was erg gezellig en erg lief. Het afscheid was gezellig en verdrietig. Omdat ik twee koffers bij me heb, verwachtte ik bij te moeten betalen. Maar Steven die erbij was bleek de baliemevrouw te kennen, zijn nichtje, (die overigens na het inchecken pas achter haar mondkapje vandaan kwam) en dat heeft mij waarschijnlijk geholpen. Nu zit ik ondertussen dus wel vol spanning te wachten hoe erg de kosten bij KLM gaan worden. Ik heb duidelijk teveel en zij zijn vast strenger.
Bij het wegvliegen van Cusco was het voor het eerst vrijwel helder en daardoor kon ik Pichlliakla (eh schrijfwijze ??) zien liggen een pre-Inca dorp waar ik was in mijn eerste termijn Cusco. Een geweldig afscheid, een mooi toetje. En langzaam zag ik Cusco onder mij verdwijnen. Ik heb er ontzettend veel moois meegemaakt. Daarna heb ik bijna een uur uit het raam kunnen kijken: wat is Peru toch mooi. De bergen zijn schitterend en af ten toe zie je pieken in de Andes met sneeuw.
Op Lima airport worden mondkapjes aanbevolen, omdat zich ondertussen 31 gevallen in Peru hebben voorgedaan van de Mexicaanse ziekte. Omdat ik onze nederlandse specialist heb zien optreden in Pauw en Witteman vodcast (vijfminuten samenvatting via het internet, wat ik met regelmaat heb gekeken) die vertelde dat het niet bewezen is dat mondkapjes helpen, doe ik daar, eigenwijs misschien, niet aan mee.
Ik moet nog als legaal persoon het land uit, of te wel: betalen voor drie maanden visumloos. En hopen dat ik weer een aardig baliemedewerker tref.
Ik stap zodadelijk het vliegtuig in en hoop jullie lezers allemaal snel weer te zien. Maar voorlopig houd ik lekker even een Peruaans ritme aan denk ik zo. 'Tranquilo' en 'manana', eens kijken hoe, en of dat lukt.
Een laatste 'hasta luego' vanuit Peru. En daarna vanuit NL verder????? We zullen zien wat de toekomst brengt.
Suerte!!!

woensdag 27 mei 2009

Nederland in zicht

Ik loop achter. Zou nog ontzettend veel kunnen vertellen van wat ik heb meegemaakt hier, maar het lukte niet meer dat in de computer te gooien. Ik ben mee geweest naar een project van de stichting Hope. Een school die is neergezet en betaald is door Nederlanders. Het gaf mij de gelegenheid schitterende plaatjes te schieten van kindertjes met snotneuzen, korsten op hun gezicht en vieze mondjes van het eten. Geweldig. Niet dat vieze maar de kans die de kinderen krijgen nu om onderwijs te volgend. Nog de nodige optochten gezien. Mijn voorlopige collectie sieraden afgerond. De stichting zover op poten dat zodra ik in Nederland ben ik kan gaan communiceren. Nog veel gezien, gedaan. Een pachamamaritueel ondergaan nadat ik drie uur op een paard had gezeten (zonder er af te vallen, maar leuk??????? nou nee, niet echt iets voor mij. Een afscheidsfeest gegeven. Mijn laatste dag door gemaakt met mijn familie en gezamelijk naar het theater geweest (voor hun de eerste keer). Ze vonden het geweldig, dus ik vond het fantastisch. Mijn koffers gepakt en...... morgenochtend vroeg vertrek ik. Om 9.20 uur van Cusco naar Lima en dan om 18.00 uur van Lima naar Amsterdam. Om 13.20 op vrijdagmiddag hoop ik aan te komen. En dan..... geen idee, dat gaan we wel zien.
Voorlopig valt het afscheid hier zwaar. Na negen maanden ervaar ik dat ik toch wat goede vrienden heb opgedaan en die zal ik gaan missen. Daartegenover staat dat ik heel blij ben velen van jullie weer te gaan zien. Het leven kan raar zijn :-)
tot in Nederland en wie weet, daar wat achterstallig onderhoud op deze weblog.
Hasta pronto Cusco, Hola Holanda!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

dinsdag 12 mei 2009

Even wat nieuwe indrukken


Cusco by night. Ontzettend mooi, maar ja op een foto blijft het lastig overbrengen.


Het hoeveelste feest ook al weer?????




Koninginnedag in restaurant van Nederlander getrouwd met Peruaanse. Net op tijd leren kennen om er koninginnelunch te houden met erwtensoep en stamppot. Mijn leraressen uitgenodigd en Alcides om die gekke Nederlanders mee te maken in het oranje.



's avonds bij de consul op bezoek. Uitnodiging voor Koninginnedag met Hollandse kaas en..... Haring!!! Mmmmmm lekker hoor. Wel was het feest zonder alcohol in verband met de gebeurtenissen in Apeldoorn die dag. Ter afsluiting zongen wij het Wilhelmus en het Peruaanse volkslied. (consul is tweede van rechts)



En daarna nog het afzakkertje met een net daarvoor opgedane nieuwe Nederlandse kennis. Erg gezellig.



Volgende event: moederdag. Ik heb hier een diner gehad met alle leraressen van Fairplay, de volgende dag taart gegeten ten kantore van de stichting Hope in verband met moederdag en uiteindelijk een picknick gehad op moederdag zelf. Het is hier een ontzettend belangrijk feest. De moeder is tenslotte het begin van alles. De viering komt hier ook nog eens voort uit de rituelen voor Pachamama (moeder aarde). Op de foto John (bestuurslid en stuwende kracht achter de stichting Fairplay) en Fanny (directeur Fairplay).



Op weg naar onze picknickplaats met de Huallpa-boys (die naam vinden ze zelf schitterend, dus die is officieel in gebruik genomen). Wat een landschap toch he?!



Langs Incaruines. Niet gek met twee afgestudeerde gidsen en een derde in aantocht. Weer van alles te weten gekomen.


Bij een picknick hoort eten! Alcides was om 7 uur 's ochtends begonnen met koken. Hier wordt warme lunch gegeten en het zelfde eten ze dan 's avonds weer. Leuk en gezellig was het.



Bij een picknick hoort voetbal (Fredy en Marco) en verder touwtje springen (we vonden een touw, grootste lol), Twister en nog wat gekke spelletjes met bal.



En een etentje in een restaurant met de hele familie. Hier Elisa (19), Marco (10) en Maribel (13). Veel familie-uitjes de laatste tijd. Kan ook niet lang meer want ik ga al bijna weg.

En tot slot:


Wandeling door Cusco: altijd weer iets nieuws.......