Laatste poging

Hallo in Nederland en Peru,

Ik heb het al meerdere malen gehad over de dokumentaire met als thema de zelfverkozen dood van mijn vader 'Voor ik het vergeet'. Ook dat er gestemd kan worden op de beste documentaire uitgezonden bij de NCRV het afgelopen jaar. Het is momenteel zo dat we in strijd zijn om de eerste plaats samen met een andere film. Wat we nodig hebben is dat er van zo veel mogelijk verschillende computers gestemd gaat worden. Het is heel leuk, want je kunt gelijk zien hoeveel stemmen we hebben.

Wil je helpen????
En wil je het doorvertellen????

Wij, de familie, zouden het uiteindelijk een geweldig eerbetoon vinden aan mijn vader, en door winst komt het onderwerp nog een keer onder de aandacht in Nederland en daar was het mijn vader en ons om te doen. Misschien gaat het lukken.

Stemmen is heel makkelijk.
Je gaat naar: www.dokument.nl , daarna naar 'het beste van' links op de pagina, vervolgens krijg je alle films te zien. 'Voor ik het Vergeet' staat helemaal onderaan. Als je op het bolletje klikt links van de foto en daarna op versturen drukt, dan heb je ons geweldig geholpen!!!!

Je krijgt dan dus te zien hoe de stand is. Het gaat ontzettend gelijk op.
Ik hoop heel erg dat we op je mogen rekenen. Stem desnoods nog een keer extra. Met een overwinning in zicht halen we alles uit de kast!!!

Super bedankt voor wie op deze wijze wil helpen.

Vanuit Peru een hasta luego en Suerte!!!

Uitgelicht: Machu Picchu

Aangezien ik een beetje lui ben, is het er nog niet van gekomen eens iets over het incarijk te schrijven. Maar dat hoeft tegenwoordig gelukkig ook niet meer want daarvoor hebben we het internet. De volgende link geeft de broodnodige informatie, dus probeer als je geïnteresseerd bent: http//en.wikipedia.org/wiki/Inca of type iets in als Inkacultuur (zowel met c als met k).
En dan Machu Picchu een van de 7 wereldwonderen (daar bestaan overigens verschillende lijsten over), maar neem het van mij aan, deze Inca ruine is zeer zeer zeer de moeite waard om te bekijken. Mijn moeder en ik hebben er een gehele dag aan gewijd. 's Ochtends om 7 uur gingen we naar binnen, om er 's avonds om half zes als laatsten (op de bewakers na) uit te gaan. In de ochtend zagen we nog heel weinig door alle nevel, maar in de loop van de dag werd het zicht beter en doemde ook Wayna Picchu op. Zeer bekend van alle foto's. Machu Picchu betekent oude berg en Wayna Picchu nieuwe berg.
Met een gids hebben we de eerste twee uur naar alle speciale bezienswaardigheden gekeken. Zonder gids waren we zeker niet zoveel te weten gekomen. Daarna heb ik de Wayna Picchu beklommen. Ik heb geen hoogtevrees, maar op het pad naar boven (en vooral naar beneden) kreeg ik dat spontaan. Uiterst smalle paadjes, soms wat uitgehakte treden, gelukkig af en toe een koord om je aan vast te houden, maar vooral veel diepte. Ik ben deels op mijn billen naar beneden gegaan omdat de traptreden niet gewoon te betreden waren. De volgende ochtend had ik overal spierpijn, ook in mijn armen van het krampachtig vastklampen. Op de top waren wat rotsen en dat was echt klauteren. Onbeschrijflijk hoe eng het eigenlijk was (voor mij).





De ruine is gebouwd hoog in de bergen (dicht bij de goden) ver van alles. Er is geen weg heen, je kunt er slechts met een trein komen (waarvoor dus meer dan toeristenprijs betaald moet worden). Wat over is in Machu Picchu: wachtershuisjes, Incatrails naar andere Incasteden, opslagruimten voor de oogst die op de andennes (terrasvorming) verbouwd werd , de tempel van de Condor, de verblijven van de koningen, het grote Plaza, ceremoniele rotsen, een observatorium voor de sterren (de Inca's hadden veel met de sterren en overige hemellichamen (hun goden waren o.a. de zon en de maan), de toren, de landbouwsector en nog veel meer.
In de middag, na mijn terugkomst van de Wayna Picchu (zo'n twee uur later) zijn we met zijn tweeën weer verder gaan lopen en kijken. Vooral het verschil in lichtval de hele dag door heeft op ons erge indruk gemaakt. En de bijzondere plaats, hoog boven de rivier. Hierbij een superklein deel van de ruim 400 foto's die ik die dag heb genomen.






Ik hoop dat jullie er ook van kunnen genieten. Het was een bijna mystieke ervaring. Al beweren anderen wel eens anders, wat mij betreft kan geen enkele andere Incaruine aan deze tippen.

Puzzel

Het vorige bericht is niet zo goed gepubliceerd op het net. Bij mij staat alles in goede volgorde, maar op het net, klopt er niets meer van. Nou dan hebben jullie wat puzzelwerk te verrichten. De nieuwe start is nu begonnen met de laatse periode die ik hier inga. Alleen, zonder verdere afspraken. De periode is iets minder goed begonnen omdat ik al dagen aan de diarree ben (hoort erbij), mijn mobiele telefoon is gestolen en ik niet meer bij mijn postbankrekening kan (oeps foutje van mezelf) en nu lig ik in de clinch met de postbank. Zij sturen mijn nieuwe gegevens om weer electronische betalingen te kunnen doen naar mijn adres in Zoetermeer. Vervolgens moet ik persoonlijk mijn wachtwoord/gegevens komen afhalen. Kan ik niemand voor machtigen. Tja lastig he vanuit Peru.............. Dus dit verhaal krijgt nog een staartje.
Inmiddels ook in volle gang bezig met 'werken'. Mogelijke nieuwe projecten en focus op oude. Meer daarover in mijn volgende bericht.

Start nieuwe fase

Afgelopen zondag heb ik mijn moeder uitgezwaaid op Lima airport. We hebben samen een erg leuke maand doorgebracht. Bezoek aan Arrequipa, het Plaza de Armas en het Catharinaklooster






Macchu Pitchu (alwaar ik de Wayna Pitchu beklom)







en de zoutpannen van Salinas,



De Nazcalines (lijnen in de woestijn waarvan ze niet exact weten hoe en wanneer ze er zijn gekomen. De lijnen zijn alleen vanuit de lucht goed te zien. Op de foto 'de astronaut'. Vermoedelijk zijn ze gemaakt voor 'figuren'in outerspace. vliegtuigen hadden ze toen nog niet, maar wij bekeken ze vanuit een 12-persoons vliegtuigje.
Indrukwekkend




en een laguna midden in de woestijn bij Ica (15 maanden geleden aardbevingsgebied en daar is nog veel van te zien)



Tenslotte twee schitterende musea in Lima.






Afscheid op het vliegveld met een laatste Pisco Sour, de nationale volksdrank.



Ik heb een maandje de toerist 'in eigen land' uitgehangen en het beviel.

Feest, feest, feest en nog eens feest!

Het oude jaar zit erop en hoe!! We hebben het de laatste dagen in een roes van feesten doorgebracht. We hadden onze chocolatada, waarbij een paar honderd kindertjes werden voorzien van warme chocolademelk, panetone en een kadootje. Na afloop was het swingen met z'n allen.


De 24ste overdag was er grote kerstmarkt op het Plaza de Armas. Wat een drukte en wat een gezelligheid en wat was het weer anders dan bij ons.

Vervolgens Kerstavond bij de Huallpa's. De avond brachten we door met kletsen en video's met stierengevechten bekijken. Om twaalf uur was het met z'n allen het dak van het huis op om elkaar te omhelzen (Feliz Navidad) en vuurwerk af te steken. Gelijk onze oudejaarsavond. Daarna kregen we warme chocolademelk en panetone. Vervolgens ging het door met het eten van kalkoen. Na aanhoudend geroep van de hele familie werden we na het eten, onder het genot van wijn en champagne getrakteerd op een huisconcertje van Freddy en Elber. Rond 3 uur daalden we de trappen af van San Blas richting mijn huis.


De volgende morgen was het om 11 uur alweer feest en stonden we in onze mooie kleren (waar ze hier dus niet zo aan doen) voor het huis van mijn homestay gezin. Daar waren we uitgenodigd voor de lunch. Het begon met kadootjes, marjan kreeg onderzetters en ik een pop met 2 babies (dat had een bedoeling zeiden ze........???). Daarna kregen we panetone met warme chocolademelk en vervolgens gingen we met z'n veertienen eten. Ontzettend gezellig. Papi (de heer des huizes) kwam met de kalkoen (altijd eten, de cuy en het konijn bracht hij weken geleden ook al 'ter tafel'). We hebben heerlijk gegeten en na het eten pakte een van de studenten zijn gitaar erbij. Met een internationaal gezelschap hebben we liedjes zitten zingen. Compliment voor mijn moeder die als eerst herkende (terwijl de gitarist de titel zelf niet wist) dat het nummer dat hij speelde was: I can get no, satisfaction. Rond 4 uur die middag huiswaarts. Weer een superdag.



En dan oudejaarsavond. Alcides zou bij ons komen vieren en op de ochtend van de 31ste werden we uitgenodigd bij mijn dueno (huisbaas). Vanaf half 11 s'avonds welkom en na twaalven eten. Om 10 voor twaalf werden gele slingers en feesthoedjes uitgedeeld. Geel is de kleur van oudejaarsavond. Ook alle portieken en randen om de huizen worden geel gestrooid met confetti of iets dergelijks. Dat brengt geluk. Eh, mijn huis was eng netjes, want wist ik veel..... Verder grote troep op straat, net als in NL wordt de hele avond al vuurwerk gestookt maar om 12.00 uur gaat het 'los'. Binnen gingen wij ook los: na een toast met champagne en 12 druiven (1 wens voor iedere maand)en die achter elkaar je mond in, werd er gedanst. Eindelijk kon ik mijn salsa lessen te gelde maken. Hier werd salsa gedanst (voor het eerst). De hele familie van mijn huisbaas was er en wij waren een soort eregasten. Met grote regelmaat werden we ten dans gevraagd, dat ons niveau duidelijk minder was dan het hunne deed er niet toe. Ook mijn moeder stond met regelmaat en trots (!) op de dansvloer, door jong en oud ten dans gevraagd. Wederom om een uur of drie zijn we de trap ditmaal op gelopen naar mijn huisje om te gaan slapen. 's Ochtends om half 10 was het feestje beneden ons echt afgelopen. De rest van de dag was het beneden opvallend rustig.


Super weer deze nieuwe ervaringen. Super ook de gastvrijheid waarmee wij door iedereen werden uitgenodigd. Een schitterende periode om op terug te kijken!!!!! Een geweldig begin van het nieuwe jaar 2009.