Van Salsa naar Stichting........

Tsjonge er gebeurt momenteel zo veel. Allereerst even via deze weg een bedankje aan allen die hebben gestemd op de documentaire. Morgen wordt het officieel, maar met 40 tegen 30 procent zou je toch zeggen dat we hebben gewonnen. Jullie weten het eerder dan ik!
Ik ben sinds het vertrek van mijn moeder (dat was vakantieperiode) met heel veel bezig. Bijna alles in de communicatiesfeer en daaruit ga ik maar alvast de voorzichtige conclusie trekken dat dat toch mijn 'ding' is en blijft. Ik had hier ook hele andere werkzaamheden willen doen, maar ben toch weer in de communicatie terecht gekomen. Dan zal het wel zo moeten zijn en dat is prima. Ik heb een communicatieplan gemaakt voor de stichting Fairplay, een nieuwe website geschreven voor de stichting Hogares Libertad (nu nog onder constructie) en de eerste grote sponsorbijdrage geregeld voor Hogares Libertad, een opvanghuis voor straatkinderen. Ik werk hard aan mijn sieradenlijn, straks voor verkoop in NL, al moet ik bekennen dat ik daar nog heel veel voor moet doen. Alleen de collectie wordt steeds beter zichtbaar. Dat is leuk. Mijn doodles, (kantlijntekeningetjes, wie kent ze niet?) omgezet in zilver met steen.


Verder begeleid ik mijn 'pleegkind' (zo voelt het inmiddels) van 15. We praten over van alles en nog wat en dat zijn niet altijd eenvoudig zaken en zeker niet omdat het ook nog eens in het Spaans is, omdat de cultuur hier anders is en omdat ik natuurlijk weinig tot geen ervaring heb met de opvoeding van kinderen en dan gelijk een van 15!! Pffff, maar bijzonder. Afgelopen week hebben we hem opgegeven voor zijn vervolgopleiding tot chef-kok. Eerst alles uitgezocht (en dat valt nog steeds helemaal niet mee in het Spaans) en toen besloten. Ik vragen stellen en Alcides de antwoorden begrijpen, die ik dan later door hem weer uitgelegd kreeg. Om nou telkens te moeten zeggen 'desculpe, no entiendo.....' We zijn z'n nieuwe gebouw gaan zoeken en kregen gelijk een rondleiding. Dat was leuk, we waren (en zijn vaak) een bezienswaardigheid, blanke toeriste met jonge Peruaan. We hebben al de nodige blikken gehad met name op straat. Samen hebben we daar de grootste lol om. Afijn ook bij de opleiding tot chefkok was ik bezienswaardigheid en de verschillende leraren dachten allemaal dat ik de opleiding kwam doen. Ik als aartsluie koker heb maar te kennen gegeven dat ik meer van het opeten ben. En door te zeggen dat het zo lekker rook, kreeg ik als dank van de klas een applaus. Gewoon leuk.
Alcides komt een keer per week voor mij koken, dan moet ik helaas erg veel snijwerk verrichten, maar zo krijg ik absoluut een kijkje in de Peruaanse keuken.


Laatste grote ding: mijn eigen stichting!!! yehh, die gaat er komen. Ben druk bezig met de voorbereidingen en het schiet op. Beleidsplan geschreven, briefing voor een logo, website (eerste opzet) geschreven en bestuur geregeld.

Iemand nog een suggestie voor een notaris die misschien voor weinig geld de oprichting zou willen doen??

De 450 euro die het ongeveer in NL kost zou ik liever gebruiken voor de opleiding van een jongere hier in Cusco die anders die gelegenheid niet krijgt. Daar ga ik me ook met name op richten. Opleidingen zodat mensen meer kans maken op werk. Zelfredzaamheid. Nou binnenkort natuurlijk veel meer. Maar wie een suggestie heeft voor een notaris... heel erg graag.

En verder, de kindertjes van mijn Spaanse lerares blij gemaakt met stiften uit Nederland en met tweedehands PSV shirts, met grote dank aan de gever Steven. De kinderen lopen er nu al bijna dagelijks in. Geweldig om te zien hoe de serieuze gezichtjes (jongen van 13 die altijd op zijn jongere broertje en zusjes moet passen, als oudste en man in huis (vader heeft gezin verlaten)) dan helemaal opglimmen.



Wie kan en wil kinder voetbalshirts kwijt??? Ik kan ze er hier zo blij mee maken. Graag een emailtje als je iets hebt. Binnenkort komt er iemand uit NL naar Cusco en die zou ze mee willen nemen. Klein probleem: hij is Ajaxfan, dus Feyenoordshirts moeten worden ingepakt in ondoorzichtig papier!!! :-) Mocht iemand hier iets in willen en kunnen betekenen, dat zou super zijn.



Nou tot slot nog maar even, de lama's blijven hier langs het raam rennen en dat blijft gek. Het regenseizoen is begonnen, maar tot nu toe valt het me wel mee. De temperatuur wisselt wel behoorlijk. Maar een half uurtje zon op mijn inkarots en ik ben weer geheel verbrand. Ik leer het ook niet af. De honden blijven hier geweldig, met zijn twaalven achter een vrouwtje aan en af en toe tussendoor in gevecht met elkaar. De grote honden zochten elkaar op en de kleintjes waarna na 2 minuten de rust was weergekeerd en het gehele gezelschap weer achter het vrouwtje aan ging lopen. Het vrouwtje keek mij af en toe aan met een kop van: red me! Of verbeeld ik me dat? Overigens alles doet het hier met alles, je krijgt de raarste varianten. En op de foto mannetje met mannetje. Dat was voor beide uitputtend!!!



Maar de honden hier daar kun je maar beter afblijven. Ben van de week bijna door een ontzettend enge agressieve hond in de enkels gebeten. Ik heb echt stenen naar zijn kop staan gooien. Tja dat was niet leuk, maar dat moest gewoon. Bovendien het enige waarvoor ik niet ben ingeend is rabies en dat zou zo'n rothond me zomaar kunnen bezorgen, dus behoorlijk angstig.

Ik ben aan het einde van mijn update. Zijn jullie weer een beetje op de hoogte, want door al mijn drukte, ik loop echt van afspraak naar afspraak, komt het er niet meer zo van. Binnenkort meer over de stichting, ben zelf super enthousiast.



Salud dit keer in het koude Nederland.