Ziek! Vier dagen heb ik met hoge koorts in bed gelegen en nog ben ik niet beter, maar de koorts lijkt weg. Dat zet je aan het denken. Alleen in Cusco, geen kant op kunnen, vreemd eten, waar je het minst trek in hebt als je eigenlijk toch al helemaal bijna niets wilt eten (Ik doe een moord voor een boterham met kaas ipv soppa's met pasta erin of aardappel). Niet naar het internet kunnen. Eenzaam, maar hoort erbij. Gevolg van een keuze, maar ja dat bedenk je weer
niet echt vanuit Nederland dat je ook gewoon ziek kunt worden. Gelukkig veel aardige mensen om me heen die me er goed doorheen hebben geholpen met adviezen, warme thee, medicijne
n en vooral veel water (2 liter per nacht: bedenk maar eens hoe vaak je daardoor naar de wc moet....). Omdat het inmiddels weer de goede kant uit gaat zie ik het leven weer iets zonniger in. Dat was de afgelopen dagen wat lastig. Foto's van roze huis in straat is de school en tevens home-stay, binnenplaats (links schoollokalen, bruine deur beneden rechts keuken, waar we eten) en mijn kamer waar inmiddels links gordijnen hangen. Achter het grote raam loopt een stukje bergwand. Dus niet veel uitzicht.
3 opmerkingen:
Hee en hallo,
weer terug op het blog met gave foto's en turbulente berichten. Het leven op 3400 meter hoogte in een land als Peru is weer 'ns wat anders niet. Wat een narigheid met al die koorts en ziekte in een vreemde omgeving. Dan merk je pas hoe geconditioneerd een ieder is door zijn/haar eigen omgeving. maar ongeveinsde warmte van mensen om je heen is veel waard en maken de druiven wat zoeter, toch? Tussen ons gezegd en gezwegen (kan natuurlijk niet op een blog met allemaal meelezers) denk ik dat je lichaam heeft "teruggeslagen" na de "aanslag" die je erop hebt gepleegd in de periode voor je wegging. Of zeur ik nu weer.... Aan de andere kant is het ook een intensieve 'landing' op de plaats waar je bent. Je bent nu wel meteen opgenomen in de omgeving door de zorg die je hebt ontvangen en je eigen houding daarbij. Ik vind trouwens dat je je sowieso goed door deze eerste twee weken heen hebt geslagen (voor zover ik het heb meegekregen). En zijn alle mede studenten echt zooooveeeel jonger dan jij????? Ach ja......kan je wellicht nog wat restmoedergevoelens kwijt(hihihi). Maar wat een mooie kleuren om je heen in dit deel van de wereld en je kamer ziet er gezellig uit. Mij lijkt het leuk om in zo'n omgeving te leren en te leven, maar ja... En de verschillen met Nederland zijn groot maar vergeet niet dat wij veel daarvan verbergen (armoede, ziekte, eenzaamheid). maar qua goederen en diensten is er natuurlijk een mega-verschil tussen hier en daar. Ik hoop voor jou dat er op enig moment warm water uit je douche zal komen, lijkt me essentieel. Vandaag komt mijn vader weer terug uit het ziekenhuis om thuis te revalideren. Kompleet met bed, thuiszorg en maaltijddienst. Veel geregel de afgelopen week maar ik denk dat alles wat ik kon doen gedaan is en nu zien wel hoe het verder loopt. Dit is vast een veel te lange reactie. Is er geen plaats meer voor de anderen. Goed ik stop. Liefs, sterkte met herstel en veel plezier de komende tijd. Hasta la vista
Tja er is geen betere plek dan je eigen bed wanneer je ziek bent. Gelukkig is het gevoel van heimwee snel voorbij als je weer opknapt en komt rap de interesse in je nieuwe omgeving weer boven. Blijf schrijven, wij volgen je graag via de digitale snelweg.
Bart zwemt morgen af voor B en is op school ook bij vis. Als een vis in het water kun je dus zeggen.
Hans heeft veel Olympische Sporters ontmoet op Papendal en behalve een gekneusde rib leverde dat veel handtekeningen op in het Beijing 2008 boek van Bart vol foto's uit de krant en eigen tekeningen. Met dank aan DSM nu we de R'dam Topsport contacten moeten missen....
Hartelijke groet Monique, Hans, Bart en Rik
Un pais en via de desarrollo, es cosa diferente, verdad? Me alegra que estés recobrando la salud. Zal wel geen goed spaans zijn maar je snapt wat ik bedoel. Die darmen van je moeten nog even wennen aan de wat rijkere verzameling bacteriën waar de mensen mee rondlopen. Die boterhammen met kaas of pindakaas zou ik voorlopig maar uit je hoofd zetten, die zie de volgende maanden niet meer. Lukt het een beetje met Spaans praten en verstaan? Als je wat makkelijker kunt praten in zo'n taal en ook je gevoelens uitdrukken, dan is de rest beter te verdragen. Zet hem op!
Een reactie posten