maandag 29 september 2008

Zoveel te doen, zoveel te vertellen....

Nou ik zit in mijn nieuwe huis. Geweldig, heerlijk: licht, schoon, uitzicht, warm en warm water de hele dag. Mijn eerste boodschappen zijn gedaan, als ik het huis uitloop en de deur opslot draai, of bij terugkomst weer opendraai denk ik: ja hier woon ik nu! Gaaf gevoel. Ik woon in Cusco. Het enige dat nog ontbreekt is de internetverbinding. Kwestie van een kabeltje doortrekken zegt de eigenaar. Morgen gaat het echt gebeuren. Ik hoop het maar, want ik heb veel antwoorden op emails opgespaard om ze lekker thuis aan mijn eigen tafel te kunnen beantwoorden. Dus alsjeblieft nog even geduld.
Ondertussen gebeurt er ontzettend veel wat ik allemaal zou willen vertellen, met foto´s zou willen larderen, maar het komt er dus even niet van. In het heel kort: spaans is een lastige taal wat mij betreft. Af en toe heb ik het idee dat ik dit nooit ga leren. Al die verschillende verleden tijden en al die uitzonderen. Aan de andere kant maak ik ondertussen grapjes in het spaans, dus laat ik het maar noemen ´met vallen en opstaan´.
Ik heb zaterdag met alle leraressen gevolleybald. Erg leuk. Ze wilden allemaal met mij in het team omdat ik zo lang ben. Heb geprobeerd iedereen tevreden te stellen. Viel weer even niet mee na zoveel jaar om die bal goed over het net te krijgen, maar iedereen was zeer content met mijn spel, dus dan ik ook maar. Zondag een ontzettend mooie wandeling gemaakt berg op naar Incaruines, met een medestudent, een vriend van de familie (home-stay) en een dochter van de familie. Foto´s daarvan gaan zeker nog komen. Na mijn verhuizing s´middags nog even naar de stad (tentoonstelling van moderen kunst, die toen wij aankwamen gesloten bleek te zijn) en mijn medestudent zijn camera is toen gestolen, dus wij naar het politiebureau. Waarschijnlijk is het gebeurd toen wij ten overstaan van zo´n 200 peruanen in de maling werden genomen door staatartiesten. Wij verstonden er niets van maar probeerden zo goed mogelijk te antwoorden op hun vragen. Was toch wel leuk. We stonden goed in de belangstelling. Mogelijk was dat het moment dat een dief zijn kans zag, of toch net niet. We weten het niet. Wel behoorlijk sneu: al je foto´s en daarmee herinneringen weg.
Zo mischien komen er moren dus weer wat foto´s, maar ik moet het eerst nog maar zien dat de aansluiting er is.
Weer een keer Suerte voor iedereen!

1 opmerking:

mario zei

Koud drie weken in het land en nu al toegetreden tot de 'bezittende klasse'(hihihi)met allemaal voorzieningen die de mensen om je heen niet hebben. maar het maakt het wel makkelijker om je goed te voelen in een vreemde omgeving zodat je dan uiteindelijk (zoals je zelf al zei)ook goed kunt doen voor diegenen die dat het hardst nodig hebben. Bovendien zou ik in jouw plaats precies hetzelfde hebben gedaan. is toch cool: een eigem huis in nederland en een appartementje in Cusco. een mens moet toch ergens wonen, nietwaar? ben wel benieuwd wat je eigenlijk gezien hebt op die prachtige bergwandeling. En hoe zit dat met staatsartiesten???? zijn die in dienst van de staat? en, zuidamerika in gedachten, wat is dan precies hun functie? misschien zijn het wel undercoveragenten die op spionnenjacht zijn en misschien werpt dat wel weer een heel nieuw licht op de verdwenen camera. of zou mijn fantasie nu met mij op de loop gaan. en zo ja, waarheen zal ik dan gaan?? en terwijl deze brandende kwestie zich in ieders gemoed wringt, geef ik mij over aan soep en bier.
hasta la vista